Mannitol, to naturalny alkohol wielowodorotlenowy, który występuje w wielu roślinach, np. w wodorostach, grzybach czy drzewach iglastych. Nazwa „alkohol” może być myląca, ponieważ mannitol nie zawiera alkoholu (etanolu).
Mannitol można również uzyskać w drodze syntetycznej. W takiej formie mannitol jest stosowany jako dodatek do żywności. Nadaje jej słodkiego smaku oraz dobrze wiąże wilgoć.
Mannitol został odkryty w 1806 r. przez francuskiego farmaceutę Josepha Loius Prous. Pozyskał go z soku kory jesiona mannowego, drzewa rosnącego w Europie Południowej i Azji.
Obecnie mannitol rzadko jest uzyskiwany z tej rośliny. Taniej jest go wyprodukować w sposób syntetyczny.
Wszyscy wiemy jak bardzo szkodliwy dla zdrowia może być cukier. Jego metabolizowanie zużywa wiele cennych minerałów oraz witamin z grupy B. Cukier powoduje rozwój próchnicy oraz podrażnia błonę śluzową żołądka i dwunastnicy. Negatywnie wpływa też na trzustkę i wątrobę.
Z pomocą przychodzą nam zamienniki cukru. Jednym z bezpiecznych zamienników jest właśnie mannitol. Posiada on tylko 1,5 kcal na 1 gram produktu. Jest w 65% tak słodki jak biały cukier.
Mannitol słabo wchłania się w jelitach i nie działa na organizm tak jak cukier. Posiada niski indeks glikemiczny, dlatego jest bezpieczniejszy niż zwykły cukier.
Aby przekroczyć bezpieczną dawkę trzeba by spożyć jednorazowo 25-30 gramów mannitolu. Takie ilości nie są stosowane w produktach spożywczych, dlatego trudno go przedawkować. Mannitolu powinny unikać jednak osoby z cukrzycą, kobiety w ciąży i karmiące oraz dzieci.
Mannitol można znaleźć przede wszystkim w produktach z niską wartością energetyczną lub bez dodatku cukru, głównie w deserach, lodach, czekoladzie, lizakach, dżemach, galaretkach owocowych, wyrobach cukierniczych, gumie do żucia, pieczywie, mrożonych rybach, likierach, suszonych owocach.
Stosowany jest jako składnik do pasty do zębów, dając efekt przyjemnego chłodzenia.
Jest również używany w kosmetykach, jako środek nawilżający i regenerujący.
