Zapotrzebowanie na witaminę C zależy od wielu czynników, takich jak wiek, płeć, stan fizjologiczny. Zapotrzebowanie na witaminę C jest największe spośród wszystkich witamin. Wzrasta ono u kobiet w ciąży, osób z cukrzycą, palących papierosy, alkoholików i osób żyjących w stresie.
Przyjmowanie zwiększonej dawki witaminy C jest również zalecane w sytuacji:
- dużego wysiłku fizycznego (praca fizyczna, uprawianie sportu)
- gorączki, grypy, przeziębienia, zapalenia płuc
- leczenia złamanych kości i leczenia ran
- osłabienia organizmu w okresie rekonwalescencji
- długiej ekspozycji na słońce – zapewnia ochronę przed stresem oksydacyjnym wywołanym przez promieniowanie UVA
- krwawienia dziąseł
- suchości skóry – witamina C zwiększa warstwę rogową naskórka, a tym samym w większym stopniu zatrzymuje wodę
- stanów zapalnych, takich jak trądzik czy atopowe zapalenie skóry
- w okresie jesienno-zimowym, kiedy organizm jest narażony na spadki odporności
Źródła witaminy C
Najlepszym źródłem witaminy C są owoce i warzywa. Największą ilość witaminy C zawiera:
- owoc dzikiej róży z ilością 6,8-12 g w 100g owocu
- czarna porzeczka ok. 4g
Bogate w witaminę C są:
- czerwona papryka
- pietruszka (nać)
- brukselka
- brokuły
- kalarepka
- pomidory
- kapusta
- szpinak
- rzeżucha
- czerwona porzeczka
- kiwi
- owoce cytrusowe
- truskawki
Jednak obróbka termiczna – suszenie, odgrzewanie, zbyt szybkie rozmrażanie powodują przyspieszony rozkład witaminy C. Straty mogą wynosić nawet 50% podczas gotowania warzyw.
Ile witaminy C potrzebuje Twój organizm?
Dzienne zapotrzebowanie organizmu na witaminę C ustalono na poziomie 80-100mg. Jednak specjaliści potwierdzają, że bezpieczne jest przyjmowanie 1000mg (1g) witaminy C dziennie, a w przypadku infekcji nawet 2000-4000mg, kiedy to zapasy witaminy w organizmie bardzo szybko się redukują. Organizm sam nie wytwarza witaminy C i trzeba go dostarczyć wraz z pożywieniem.
Jak uzupełniać witaminę C w organizmie?
Możesz zaopatrzyć się w kwas askorbinowy lub askorbinian sodu i bezpiecznie dodać je do koktajli owocowych lub warzywnych, soków, czy jogurtów.
Jakie są różnice pomiędzy nimi?
Kwas askorbinowy (kwas L-askorbinowy) to po prostu inna nazwa witaminy C, czyli to czysta postać witaminy C.
Askorbinian sodu to łatwo przyswajalna sól witaminy C, która powstaje w procesie fermentacji glukozy i jej utleniania. Zazwyczaj jest to proporcja : 889g kwasu askorbinowego na 111g sodu.
Jakie są główne różnice pomiędzy nimi:
– kwas askorbinowy (kwas L-askorbinowy) ma kwaśny odczyn i może działać drażniąco na śluzówkę przełyku i żołądka. Askorbinian sodu ma mniejszą kwasowość i nie wykazuje takiego działania, dlatego jest polecany osobom z wrażliwym układem pokarmowym.
– askorbinian sodu jest przyswajany lepiej przez organizm, niż kwas askorbinowy
– askorbinian sodu, w odróżnieniu od kwasu askorbinowego nie ma negatywnego wpływu na szkliwo zębów
Właściwości askorbinianu sodu
- ma silne właściwości antyoksydacyjne – neutralizuje wolne rodniki, działa przeciwzmarszczkowo, pozwala zmniejszyć suchość skóry
- działa przeciwzapalnie – pomaga przy cerze trądzikowej lub atopowym zapaleniu skóry
- zwiększa odporność organizmu
- uczestniczy w procesie produkcji kolagenu – odpowiada za prawidłowe funkcjonowanie kości, skóry, chrząstki, zębów, dziąseł i naczyń krwionośnych
- wspomaga właściwe funkcjonowanie układu nerwowego – pomaga zmniejszać uczucie zmęczenia i lepiej reagować na sytuacje stresowe
- ułatwia przyswajanie żelaza
- pomaga usuwać metale ciężkie i toksyny z organizmu
- przyspiesza proces zrastania kości i gojenia ran